ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Ευχόμαστε αυτό το Πάσχα η Ανάσταση του Κυρίου να φέρει τη λύτρωση στις ψυχές όλων μας! Καλό Πάσχα με ελπίδα και δύναμη!

Ήθη και έθιμα αναβιώνουν στις πόλεις και τα χωριά της Χαλκιδικής που γιορτάζουν την Ανάσταση με λαμπρότητα και κατάνυξη. Το πρόγραμμα είναι γεμάτο παραδοσιακές τελετές και δρώμενα που προσελκύουν πλήθος επισκεπτών που επιλέγουν την περιοχή για να γιορτάσουν τη μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού.

Το Θείο Δράμα κορυφώνεται τη Μεγάλη Παρασκευή, όταν κάθε ενορία πραγματοποιεί την περιφορά του Επιταφίου της, με τους πιστούς να ακολουθούν στα δρομάκια των οικισμών. Ο Επιτάφιος της Ουρανούπολης ξεχωρίζει, καθώς θεωρείται εξαιρετικά εντυπωσιακός και στολισμένος με πολύχρωμα λουλούδια και χιλιάδες χάντρες και πέρλες. Πλήθος κόσμου από τις γύρω περιοχές καταφθάνει στο χωριό για να συμμετέχει τόσο στην προετοιμασία του, όσο και στην περιφορά του.

Ανάσταση στα χωριά της Χαλκιδικής

Το Σάββατο της Ανάστασης πλήθος πιστών συγκεντρώνεται στον Πολύγυρο, κατακλύζοντας τον προαύλιο χώρο του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Νικολάου. Αντίθετα, στο Άγιο Όρος η Ανάσταση δεν έχει κοσμικό χαρακτήρα. Η ακολουθία ξεκινάει περίπου στις δύο τα μεσάνυχτα και ολοκληρώνεται το χάραμα. Στο Γομάτι, στην πλατεία του χωριού αναβιώνει το έθιμο της καύσης του ανθρώπινου ομοιώματος του Ιούδα. Μετά το «Χριστός Ανέστη» οι νέοι βάζουν φωτιά στα κλαδιά και καίνε τον «Ιούδα» σε ένα εντυπωσιακό θέαμα. Το ίδιο ακριβώς κάνουν και στα χωριά Χανιώτη και Πευκοχώρι. Τέλος, στον Νέο Μαρμαρά η τελετή είναι εξίσου φαντασμαγορική, με τα ψαροκάικα να βρίσκονται στο λιμάνι και τον ουρανό να φωτίζεται από πυροτεχνήματα και βεγγαλικά.

Τα μοναδικά έθιμα στην Αρναίας

Ένα ακόμη ιδιαίτερο έθιμο αναβιώνει στην Αρναία. Την Κυριακή του Πάσχα ντόπιοι και επισκέπτες συγκεντρώνονται στην πλατεία του χωριού, όπου βρίσκονται οι νέοι των πολιτιστικών συλλόγων της περιοχής για να τους υποδεχτούν ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές και να τους προσφέρουν κόκκινα αυγά, τσουρέκι και πίτες, στήνοντας ένα μεγάλο γλέντι. Την επόμενη ημέρα, ακολουθεί το έθιμο με την ονομασία «Καντάρι». Έτσι ονομάζεται η μεγάλη ζυγαριά, το καντάρι, το οποίο κρεμούν οι κάτοικοι στον αιωνόβιο πλάτανο της κεντρικής πλατείας του χωριού. Σε αυτή ζυγίζουν τον κόσμο, με σκοπό να διαπιστώσουν ποιος έφαγε περισσότερο το Πάσχα, ενώ νικητές αναδεικνύονται εκείνοι που έχουν αυξημένο βάρος!

Την τρίτη μέρα του Πάσχα πραγματοποιείται και ο φημισμένος «Κούτσμανος». Άνδρες με παραδοσιακές στολές και οπλισμένοι ξεκινούν έφιπποι από την πλατεία και κατευθύνονται στον προφήτη Ηλία. Εκεί, μετά την τέλεση λειτουργίας αρχίζει η σκοποβολή, κατά την οποία οι διαγωνιζόμενοι σημαδεύουν κόκκινα αυγά που είναι κρεμασμένα από ένα σκοινί. Με την επιστροφή τους στο χωριό ξεκινάει ένα μεγάλο συλλογικό γλέντι.

Αργότερα, οι κάτοικοι διαγωνίζονται στη «Σουσσαρίτσα», δηλαδή, πετούν κόκκινα αυγά στο χορτάρι και νικητής αναδεικνύεται εκείνος που θα το πετάξει πιο μακριά, χωρίς να το σπάσει.

Αλογοδρομίες στη Συκιά, και «του Χαρ’ κού τ’ αλώνι» στο Παλαιοχώρι

Ένα ακόμη έθιμο στο οποίο αξίζει να αναφερθούμε είναι οι αλογοδρομίες που διοργανώνονται την τρίτη ημέρα του Πάσχα στην παραλία της Συκιάς στη Χαλκιδική. Πρόκειται για μία παράδοση που πραγματοποιείται εδώ και πολλά χρόνια, από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Μετά τη λειτουργία στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου ο ιερέας παραδίδει στους ιππείς την εικόνα και εκείνοι με τη σειρά τους τη μεταφέρουν από στον χώρο διεξαγωγής των αλογοδρομιών.

Παράλληλα, στο Παλαιοχώρι Χαλκιδικής αναβιώνει το έθιμο «του Χαρ’κού τ’ αλώνι». Στον χώρο του παλιού ναού του Αρχαγγέλου Μιχαήλ γίνεται τρισάγιο και στη συνέχεια ο κόσμος γιορτάζει συμμετέχοντας σε ένα μεγάλο γλέντι. Ο χορός και το έθιμο λέγεται Τ’ χαρ’κού τ΄αλώνι και αναφέρεται στη σφαγή των κατοίκων του Παλαιοχωρίου, το 1821. Το ομώνυμο τραγούδι είναι γεμάτο έμμεσες αναφορές στην ελευθερία καθώς, για πολλά χρόνια μετά, το έθιμο τελούνταν με την παρουσία των Τούρκων.

Το ίδιο έθιμο πραγματοποιείται και στην Ιερισσό όπου λέγεται «Μαύρο Αλώνι», λόγω της oμώνυμης τοποθεσίας στην περιοχή.

[ΠΗΓΗ: https://www.cnn.gr/, της Κατερίνας Ηλιάκη]

Στους πρόποδες του όρους Χολομώντα, στην ορεινή Χαλκιδική, απλώνεται η πανέμορφη Αρναία, σε υψόμετρο 600 μέτρων. Το Πάσχα κυριαρχούν έθιμα και παραδόσεις που οι ντόπιοι διατηρούν με σεβασμό και καλούς τους επισκέπτες τους να τις βιώσουν. Η Αρναία είναι εύκολα προσβάσιμη μέσω της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Ιερισσού, του δρόμου που οδηγεί στο Άγιο Όρος.

Η μικρή κωμόπολη χτίστηκε από την αρχή, με ένα ιδιαίτερο τρόπο, ακτινωτά γύρω από τις πλατείες. Τα σπίτια έπρεπε να είναι κοντά για να προστατεύονται από τους καιρούς και τους εχθρούς, θυσιάζοντας έτσι τις μεγάλες αυλές και τους κήπους. Τα καλντερίμια στρώθηκαν ανηφορικά και έτσι η Αρναία απλώθηκε ως αμφιθέατρο στην πλαγιά και έκλεισε μέσα της μικρές γειτονιές και πλατεϊτσες. Η ξακουστή μακεδονίτικη αρχιτεκτονική «άγγιξε» σα Μίδας τα κτήρια μεταμορφώνοντας τα σε περίτεχνα αρχοντικά.

Μάστορες ντόπιοι, αλλά και από την Ήπειρο και Αρβανίτες, στο δρόμο τους για το Άγιο Όρος σταματούσαν στην Αρναία και χάριζαν την τέχνη τους. Σε πολλά έχουν γίνει σημαντικές αναστηλώσεις και αποκαταστάσεις, με αποτέλεσμα η Αρναία να διαθέτει σήμερα μια πλειάδα κτιρίων που έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα-έργα τέχνης και κάποια ως παραδοσιακά. Το έντονο λουλακί χρώμα και οι ώχρες κυριαρχούν στα παραδοσιακά κτίσματα, με τα χαγιάτια και τα ξύλινα παράθυρα στολισμένα με κεντήματα και δαντέλες.

Ένα ξεχωριστό Πάσχα

Το Πάσχα στην Αρναία γιορτάζεται με εξαιρετική λαμπρότητα. Από τη Μεγάλη Παρασκευή, που οι δύο επιτάφιοι υπό τους ήχους της φιλαρμονικής του Δήμου περιφέρονται στα πλακόστρωτα καλντερίμια, μέχρι το άναμμα του αναστάσιμου φωτός στην πλατεία Δημαρχείου το Μεγάλο Σάββατο  η ατμόσφαιρα πλημμυρίζει από τις μυρωδιές των κεριών, του λιβανιού και των ανοιξιάτικων λουλουδιών.

Την Κυριακή του Πάσχα η ημέρα είναι αληθινά λαμπρή και η γιορτή μεγάλη. Στην κεντρική πλατεία στήνεται το «Πασχαλινό Κιόσκι», από όπου οι κάτοικοι διανέμουν στους περαστικούς αλλά και στους επισκέπτες κόκκινα αυγά και τσουρέκια, ευχόμενοι σε όλους «Χρόνια Πολλά».

Το πρωί της Δευτέρας του Πάσχα αναβιώνει έθιμο με την ονομασία «Καντάρι». Οι κάτοικοι της πόλης κρεμούν μια μεγάλη ζυγαριά (καντάρι) στον αιωνόβιο πλάτανο της κεντρικής πλατείας και ζυγίζουν κυρίως όσους έχουν πολλά κιλά. Πρόκειται για ιδιαίτερα δημοφιλή συνήθεια, που κάθε χρόνο συγκεντρώνει πλήθος κόσμου, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι τα παλαιότερα χρόνια το «καντάρι» αποτελούσε την απόδειξη για όσους ισχυρίζονταν ότι νήστεψαν το 40ημερο της Σαρακοστής.

Την Τρίτη ημέρα του Πάσχα αναβιώνει στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία ο «Κούτσμανους»! Οι συμμετέχοντες, ντυμένοι με παραδοσιακές αρνιώτικες στολές και ως καβαλάρηδες που φέρουν οπλισμό, ξεκινούν το πρωί από την κεντρική λιθόστρωτη πλατεία και κατευθύνονται προς την ομώνυμη τοποθεσία. Όταν φτάνουν σε αυτήν πραγματοποιείται περιφορά εικόνων και ξεκινά ο χορός «κούτσμανους».

Η αναβίωση του εθίμου ολοκληρώνεται με πραγματοποίηση σκοποβολής που έχει στόχο κόκκινα αυγά. Αργά το μεσημέρι οι παρευρισκόμενοι και οι επισκέπτες κατηφορίζουν για το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής όπου στις ταβέρνες του άλσους τους περιμένουν εκλεκτοί πασχαλινοί μεζέδες!

Ένα ακόμη έθιμο, που πραγματοποιείται την Τρίτη ημέρα του Πάσχα είναι η «Σουσαρίτσα», όπου οι συμμετέχοντες κρατούν από ένα κόκκινο αυγό και διαγωνίζονται για το ποιος θα το κυλήσει πάνω στο γρασίδι χωρίς να το σπάσει. Νικητής ανακηρύσσεται αυτός που κυλά το αυγό του άσπαστο μακρύτερα.

[ΠΗΓΗ: https://www.msn.com/, της Βίκης Βαμιεδάκη, 1/5/2024]

Ο τομέας της «άδειας λειτουργίας» μιας εξορυκτικής μονάδας χρήζει άμεσης ενίσχυσης σε επίπεδο πολιτικής μέσα στην ΕΕ, αφού θα παράσχει τα απαραίτητα θεμέλια για ένα μονοπάτι που μπορεί να συμβιβάσει τις τεράστιες και συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες πρώτων υλών της Ευρώπης με τη φιλοδοξία μας να αυξήσουμε τη στρατηγική ανθεκτικότητα και να επιτύχουμε το διπλό στόχο της πράσινης και της ψηφιακής μετάβασης.

Αυτήν τη στιγμή, η ΕΕ χάνει σταδιακά την ικανότητα (σε βιομηχανική κλίμακα) για να εξασφαλίσει επαρκείς προμήθειες και έτσι να υποστηρίξει την ταχεία κλιμάκωση της τεχνολογίας που είναι απαραίτητη για την επίτευξη της πράσινης και της ψηφιακής μετάβασης.

Πρωτίστως, σαν εξορυκτική βιομηχανία, πρέπει να κάνουμε έναν απολογισμό και να αναγνωρίσουμε τη βασική δυνατότητα της εξόρυξης πρώτων υλών στην Ευρώπη και να εξασφαλίσουμε την άδεια λειτουργίας μας, λαμβάνοντας υπόψη τα εξής:

• Η ΕΕ διαθέτει το πιο αυστηρό πλαίσιο στον κόσμο για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (GHG), την προστασία του κλίματος, τη ρύπανση του αέρα, των υδάτων και του εδάφους, καθώς και για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων.
• Η βιομηχανία εξόρυξης της ΕΕ πληροί τα υψηλότερα επίπεδα απόδοσης ESG, όχι μόνο σύμφωνα με τις τυπικές απαιτήσεις της νομοθεσίας αλλά και μέσω των δικών της πρωτοβουλιών που κοιτάζουν το μέλλον.
• Το ευρωπαϊκό μοντέλο θέτει τα πρότυπα που πρέπει να ακολουθήσουν οι παγκόσμιοι εταίροι. Να σημειώσουμε, ωστόσο, ότι αυτή η αύξηση των καλών πρακτικών δεν θα επιτευχθεί μόνο με εισαγωγές από τρίτες χώρες. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τις προηγούμενες κρίσεις για τις σπάνιες γαίες, το μαγνήσιο, το γερμάνιο, το γάλλιο και την πιο πρόσφατη κρίση που αφορούσε τον γραφίτη.

Τα υπάρχοντα και μελλοντικά νέα ορυχεία στην ΕΕ θα ενισχύσουν την ασφάλεια των αλυσίδων προμήθειας πρώτων υλών της κοινότητας και θα μετριάσουν τις ανισότητες, μειώνοντας τους κινδύνους εφοδιασμού, προωθώντας την καινοτομία και επιδεικνύοντας πώς να εξισορροπούνται βιώσιμες και υπεύθυνες πρακτικές εξόρυξης, διατηρώντας παράλληλα ένα παγκόσμιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

Όσον αφορά τη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας, απλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να μείνουμε ακίνητοι. Προέχει η διατήρηση της τρέχουσας παραγωγής και των μεριδίων της ζήτησης, αλλά πρέπει να ανακαλύπτουμε νέες δυνατότητες και να αναπτύσσουμε νέες υποδομές, γεγονός εξίσου σημαντικό.

Έρευνα νέων κοιτασμάτων

Η ευρωπαϊκή εξορυκτική βιομηχανία ζητά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ειδική μνεία της έρευνας στο πλαίσιο του νόμου περί κρίσιμων πρώτων υλών, μαζί με καθοδήγηση για να διασφαλιστεί ότι οι αρχές μπορούν να υποστηρίξουν τις απαραίτητες και υπεύθυνες δραστηριότητες έρευνας, οι οποίες θα βοηθήσουν στην απελευθέρωση του πολυπόθητου δυναμικού εξόρυξης της Ευρώπης. Και αυτό διότι η έρευνα είναι μια δραστηριότητα έντασης κεφαλαίου, απαραίτητη για την αναπλήρωση των μειούμενων αποθεμάτων. Αν και συνδέεται στενά με την εξόρυξη, η έρευνα είναι μια ξεχωριστή οικονομική δραστηριότητα, με διαφορετικό προφίλ επιπτώσεων. Σε ολόκληρη την Ευρώπη την τελευταία δεκαετία και περισσότερο, έχουμε δει τον συνολικό αριθμό των αδειών έρευνας να μειώνεται και όταν χορηγούνται να υπόκεινται σε σημαντικές καθυστερήσεις.

Αναγνώριση των δυνατοτήτων

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να εγκαθιδρύσει τις απαραίτητες αγορές για να υποστηρίξει την ανάγκη του εξορυκτικού τομέα της Ευρώπης για συνεχείς επανεπενδύσεις, ώστε να συνεχίσει να οδηγεί τις βελτιώσεις στα κορυφαία επίπεδα ενεργειακής απόδοσης και βιωσιμότητας παγκοσμίως.

Η εξορυκτική βιομηχανία της Ευρώπης είναι η πιο αποτελεσματική στον κόσμο. Για παράδειγμα, στη Σκανδιναβία, γίνεται εξόρυξη μεταλλευμάτων χαλκού που σε άλλες περιοχές του κόσμου απλά δεν θα ήταν βιώσιμη. Η εξόρυξη ποτάσας της Ευρώπης είναι παγκοσμίως στην κορυφή όσον αφορά την αποδοτική κατανάλωση ενέργειας. Αυτή η απόδοση έχει τις ρίζες της στην ευρηματικότητα της ευρωπαϊκής γνώσης εξόρυξης, αναπτύσσοντας συνεχώς καινοτόμες τεχνολογίες για τη συγχώνευση ανταγωνιστικών επιχειρηματικών σεναρίων με τη συνεχιζόμενη μετάβαση στη βιωσιμότητα. Και αυτή η απόδοση και η καινοτομία απαιτεί συνεχείς και σημαντικές επανεπενδύσεις και απορρόφηση του κόστους.

Εξισορρόπηση των κανονιστικών συνθηκών αδειοδότησης καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του ορυχείου

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει ότι η ισχύουσα και η μελλοντική νομοθεσία αναγνωρίζει δεόντως ότι τα αποτελέσματα μεταξύ των εξορυκτικών φάσεων είναι εγγενή στις βιώσιμες εργασίες εξόρυξης, απαιτώντας τους απαραίτητους συμβιβασμούς στα όρια που τίθενται από τη φυσική και τη χημεία.

Και αυτό διότι επιπτώσεις μεταξύ των διαφόρων εργασιών και φάσεων είναι σύνηθες φαινόμενο στις εργασίες εξόρυξης. Για παράδειγμα, η μείωση της ρύπανσης των υδάτων μέσω οσμωτικών φίλτρων οδηγεί σε εκτίναξη της κατανάλωσης ενέργειας. Πρόκειται για συμβιβασμούς που πρέπει να ληφθούν υπόψη σε μελλοντικούς κανονισμούς για να διασφαλιστεί ότι τα όρια που τίθενται από τη φυσική και τη χημεία αναγνωρίζονται επαρκώς ή τουλάχιστον ότι υπάρχει ένας μηχανισμός που να αναγνωρίζει ότι δεν μπορούμε να επιτύχουμε ανταγωνιστικούς στόχους ταυτόχρονα. Αυτό αφορά τις οριακές τιμές που έχουν τεθεί τόσο χαμηλά που οι συσκευές μέτρησης δεν μπορούν να τις καταχωρίσουν ή τις επιβαρύνσεις κόστους που μόνο η ΕΕ επιβάλλει στη μεταλλευτική της βιομηχανία.

Ασφάλεια κανονιστικού πλαισίου

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διασφαλίσει ένα σταθερό και σωστά ενοποιημένο νομοθετικό πλαίσιο που αφορά το περιβάλλον, την ενέργεια, την κλιματική αλλαγή και άλλα σχετικά θέματα που επηρεάζουν τις διαδικασίες αδειοδότησης.

Και ο λόγος είναι ευκόλως κατανοητός. Η εξόρυξη είναι μια μακροπρόθεσμη δέσμευση με απόδοση των επενδύσεων σε βάθος δεκαετιών. Η βιομηχανία εξόρυξης της ΕΕ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή όσον αφορά τη λειτουργική της αποτελεσματικότητα. Αυτό σημαίνει ότι η σταθερότητα του κανονιστικού πλαισίου στην ΕΕ καθίσταται καθοριστική για τη διατήρηση των σημερινών επιπέδων εξόρυξης ή την επέκτασή τους στο μέλλον. Οι κανονιστικές απαιτήσεις επηρεάζουν τόσο τις επενδύσεις όσο και το λειτουργικό κόστος λειτουργίας (OPEX). Η αβεβαιότητα και η αστάθεια των τελευταίων εμποδίζουν την ελκυστικότητα των επενδύσεων στη βιομηχανία εξόρυξης της ΕΕ.

Η ΕΕ έχει το τεράστιο πλεονέκτημα των σταθερών, αξιόπιστων θεσμών, του κράτους δικαίου και ενός κατάλληλου φορολογικού ρυθμιστικού πλαισίου. Η βεβαιότητα και σταθερότητα είναι απαραίτητη όταν πρόκειται για ένα καλά ενοποιημένο πλαίσιο περιβαλλοντικής, ενεργειακής, κλιματικής και άλλης νομοθεσίας που επηρεάζει τις διαδικασίες αδειοδότησης.

Πολιτική αναγνώριση κοινωνικοοικονομικών ωφελειών

Τέλος η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναγνωρίσει δεόντως και να συνυπολογίσει πλήρως σε όλους τους τομείς της νομοθεσίας τα ευρύτερα και μακροπρόθεσμα κοινωνικοοικονομικά οφέλη και ευκαιρίες από την επιλογή μεγαλύτερης εξόρυξης πρώτων υλών στην Ευρώπη.

Η εξόρυξη είναι μια δραστηριότητα υψηλής εξειδίκευσης, με εταιρείες που παρέχουν εκπαίδευση STEM και επανεκπαίδευση δεξιοτήτων και ανάπτυξης ικανοτήτων. Επιπλέον, τα έργα εξόρυξης απαιτούν συχνά την κατασκευή νέων υποδομών, ειδικά όταν βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές π.χ. παροχή ρεύματος για λειτουργικές ανάγκες, δίκτυα μεταφορών όπως δρόμοι, σιδηροδρομικά δίκτυα ή λιμάνια για κατασκευές και πρόσβαση σε αγορές, καθώς και στέγαση, υποδομές για το επιχειρείν και υποδομές για την παροχή υπηρεσιών στους εργαζομένους.

Η ανάπτυξη υποδομών όχι μόνο δημιουργεί θέσεις εργασίας, αλλά έχει επίσης τη δυνατότητα να ωφελήσει ανεξάρτητα τις κοινότητες πέρα από την άμεση αξία για ένα ορυχείο και πέρα από τη διάρκεια ζωής του. Η σωστή πολιτική αναγνώριση αυτών των πλεονεκτημάτων και ευκαιριών είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί το σωστό επίπεδο υποστήριξης και αποδοχής των συνεχιζόμενων και διευρυμένων εργασιών εξόρυξης στην ΕΕ.

Η Χαλκιδική δείχνει το δρόμο

Όλα αυτά που ζητά η εξορυκτική βιομηχανία από την ΕΕ για την ενίσχυση της περιβαλλοντικής, οικονομοτεχνικής και κοινωνικής «άδειας λειτουργίας», προϋποθέτουν και την συμμόρφωση των εταιριών με τα νέα πρότυπα και τις αρχές της βιώσιμης εξόρυξης.

Στις παρυφές της Ευρώπης, στη δική μας Χαλκιδική, μια ελληνική εταιρεία, η Ελληνικός Χρυσός, η οποία διαχειρίζεται τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, έχει φροντίσει εδώ και πολύ καιρό να ευθυγραμμιστεί με τις επιταγές της βιώσιμης ανάπτυξης – κάποιες φορές και πριν αυτό γίνει απαιτητό από το νομοθετικό πλαίσιο.

Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη της Ελληνικός Χρυσός έχει ιδιαίτερα έντονο κοινωνικό αντίκτυπο σύμφωνα με τα κριτήρια ESG τα οποία έχουν ενσωματωθεί σε αυτή.

Έτσι, το 2023, η Ελληνικός Χρυσός υλοποίησε ένα ευρύ κύκλο διαβουλεύσεων στην τοπική κοινωνία, με στόχο τη συνδιαμόρφωση στόχων και την από κοινού χάραξη της στρατηγικής ΕΚΕ, για την ορθολογικότερη διάθεση των $80 εκατ., που έχει δεσμευθεί μέσω του νέου επενδυτικού σχεδίου να διαθέσει σε βάθος 25ετίας σε έργα κοινωνικού χαρακτήρα, για την αποτελεσματική κάλυψη των αναγκών της τοπικής κοινωνίας και την περαιτέρω ανάπτυξή της. Και πέρα από τις πολλαπλές κοινωνικές επενδύσεις (χορηγίες, έργα, υποστήριξη κοινότητας, εκπαιδευτικά προγράμματα, κ.ά.), ο Δήμος Αριστοτέλη έλαβε επιπλέον €3,5 εκατ. σε μεταλλευτικά τέλη, δεδομένου ότι η δραστηριότητα ασκείται αποκλειστικά εντός των ορίων του. Με τη θέση του υπερσύγχρονου μεταλλείου των Σκουριών σε εμπορική παραγωγή από τα τέλη 2025 και τη συνεχή αύξηση της παραγωγικότητας του μεταλλείου της Ολυμπιάδας, το εν λόγω ετήσιο έσοδο προβλέπεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, καθώς ο υπολογισμός του είναι άμεσα συνυφασμένος με την αξία των πωληθέντων μετάλλων.

Την περιβαλλοντική πολιτική της εταιρείας υπαγορεύουν οι ενέργειες της εταιρείας με το Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Παρακολούθησης, την Παράλληλη Αποκατάσταση, την ορθολογική Διαχείριση Υδάτων, την καινοτόμο Διαχείριση Μεταλλευτικών Καταλοίπων, τη Διαχείριση της Βιοποικιλότητας αλλά και η δέσμευση για Μετριασμό των Εκπομπών Αερίων του θερμοκηπίου κατά 30% έως το 2030.

Η Εταιρική Διακυβέρνηση διέπεται από καθορισμένες και αναγνωρισμένες Πολιτικές και Διαδικασίες, Πολιτικές κατά της Δωροδοκίας και κατά της Διαφθοράς και μια επικαιροποιημένη Κανονιστική Συμμόρφωση διεθνώς αναγνωρισμένη.

Η Χαλκιδική –και η Ελλάδα– δείχνει το δρόμο λοιπόν και συμμετέχει στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής εξορυκτικής βιομηχανίας για την περαιτέρω απεξαρτοποίηση της ΕΕ από τρίτες χώρες, την ασφάλεια των εφοδιαστικών αλυσίδων και στην δημιουργία μιας ανταγωνιστικής αγοράς, με διπλό στόχο πάντα την ομαλή Πράσινη και Ψηφιακή Μετάβαση.

Η Πρωτομαγιά θεσπίστηκε ως αργία αλλά στην ουσία είναι απεργία (εργατική πρωτομαγιά) ενώ είναι συνυφασμένη με διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις. Τα έθιμα αυτής της γιορτής έχουν τις ρίζες της, στην αρχαιότητα. Δείτε την ιστορία που κρύβει το μαγιάτικο στεφάνι αλλά και άλλα έθιμα ανά την Ελλάδα.

Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα.

Η πρώτη του Μάη είναι αργία και είναι παγκοσμίως γνωστή ως «εργατική πρωτομαγιά» ενώ είναι συνυφασμένη με διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις. Λίγοι ωστόσο γνωρίζουν πραγματικά την ιστορική σημασία της συγκεκριμένης ημέρας.

Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης για μία εξέγερση που γράφτηκε με μελανά γράμματα στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας και έμεινε γνωστή ως «η σφαγή του Χάιμάρκετ».

Την Πρωτομαγιά του 1886, τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας το 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας με σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο». Τουλάχιστον 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα και πάνω από 80.000 στο Σικάγο.

Οι διαδηλώσεις κράτησαν μερικές μέρες, ωστόσο στις 4 Μαΐου, κατά τη διάρκεια μίας πορείας για τα προαναφερθέντα αιτήματα, στην πλατεία Χάιμαρκετ στο Σικάγο, κάποιος πέταξε έναν αναμμένο δυναμίτη στην αστυνομία που βρισκόταν γύρω από την πορεία. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν 7 αστυνομικοί και 4 διαδηλωτές, ενώ υπήρξαν και περισσότεροι από 70 τραυματίες από την έκρηξη αλλά και τις μετέπειτα συγκρούσεις με την αστυνομία.

Στην Ελλάδα

Στη χώρα μας, ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς έγινε το 1893, στην Αθήνα, με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη. Η 1η Μαΐου ήταν Σάββατο και εργάσιμη. Έτσι, επελέγη η Κυριακή 2 Μαΐου, για να έχει η γιορτή μαζικό χαρακτήρα.

Η μέρα έχει θεσπιστεί ως αργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Παράλληλα, τον Μάιο του 1936 οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, μετά την απόρριψη των αιτημάτων τους, κατέλαβαν ένα εργοστάσιο και η διαμαρτυρία συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους κινήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός, ενώ κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων έχασαν τη ζωή τους 8 εργάτες από τους πυροβολισμούς χωροφυλάκων.

Την Πρωτομαγιά γιορτάζουμε επίσης τη μέρα των λουλουδιών και της άνοιξης

Την Πρωτομαγιά, γιορτάζουμε επίσης τη μέρα των λουλουδιών και της άνοιξης, μια αρχαία εορτή, την οποία τιμούμε και σήμερα φτιάχνοντας στεφάνια.

H γιορτή των λουλουδιών και της Άνοιξης, η αρχαία Πρωτομαγιά, η οποία πήρε σιγά-σιγά κι επίσημη μορφή.

Τα λεγόμενα Ανθεστήρια, ήταν η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων, η οποία ιδρύθηκε πρώτα στην Αθήνα και στη συνέχεια και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπου κατά την τελετή κατευθύνονταν προς τα ιερά πομπές με κανηφόρες, που κουβαλούσαν λουλούδια.

Αργότερα, με το πέρασμα των αιώνων, η αρχική έννοια της Πρωτομαγιάς χάθηκε και τα έθιμα επιβίωσαν απλώς ως λαϊκές γιορτές στις οποίες συμπεριλαμβάνονται περιφορά δέντρων, πράσινων κλαδιών ή στεφάνων με λουλούδια, χορός γύρω από ένα δέντρο ή ένα στολισμένο κοντάρι-γαϊτανάκι.

Πρόκειται για μια από τις ελάχιστες γιορτές χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο που έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας με εκδηλώσεις στον λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών.

Πρωτομαγιά – έθιμα

Στην Ελλάδα το πιο διαδεδομένο έθιμο είναι η δημιουργία του πρωτομαγιάτικου στεφανιού από λουλούδια κομμένα από τους αγρούς.

Παραλλαγή του εθίμου εντοπίζεται και στην αρχαιότητα, όταν στο πλαίσιο της εορτής των Θαργηλίων, οι συμμετέχοντες έπαιρναν ένα πράσινο κλαδί που μόλις είχε πετάξει φύλλα, το τύλιγαν με ταινίες και επάνω του κρεμούσαν σύκα, ψωμί, φλασκιά με λάδι, κρασί και μέλι, συμβολίζοντας την ζωή, την υγεία, την καλή τύχη, την καλή σοδειά και την ευφορία. Στην πάροδο των χρόνων, βέβαια, το έθιμο άλλαξε πολλές φορές για να πάρει τελικά τη μορφή που έχει σήμερα.

Στη σύγχρονη εποχή, απαλλαγμένοι από τέτοιου είδους συμβολισμούς, το στεφάνι της Πρωτομαγιάς αποτελεί περισσότερο μία ευχάριστη δραστηριότητα για τα παιδιά τα οποία απολαμβάνουν την ημέρα χωρίς σχολείο και προσπαθούν να φτιάξουν το ομορφότερο στεφάνι της γειτονιάς. Το κρεμούν στην πόρτα ή το μπαλκόνι όπου και το κρατούν μέχρι τις 23 Ιουνίου, παραμονή του Αη Γιάννη του Κλήδονα, οπότε και το καίνε.

Η παράδοση θέλει τους αγρότες να φτιάχνουν από μόνοι τους τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια με κάπως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχουμε συνηθίσει. Στη Σέριφο, ήδη από το βράδυ της πρωτομαγιάς, κρεμούν στην πόρτα του σπιτιού τους ένα στεφάνι από λουλούδια, προσθέτοντας όμως και τσουκνίδες, κριθάρι και σκόρδο.

Στην Αγιάσο της Λέσβου, φτιάχνουν στεφάνια από όλα τα λουλούδια και βάζουν μέσα “δαιμοναριά”, άγριο χόρτο με πλατιά φύλλα και κίτρινα λουλούδια για να δαιμονίζονται οι γαμπροί. Στα μέρη της Μικράς Ασίας σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά.

Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ – Γιαννιού του Θεριστή και τότε, το καίγανε στις φωτιές του αγίου.

Εκτός από το μαγιάτικο στεφάνι, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας αναβιώνουν ακόμα και στις μέρες μας κάποια ενδιαφέροντα έθιμα που έχουν λυτρωτικές, εξαγνιστικές ιδιότητες και κυρίως έχουν να κάνουν με την καλοτυχία και την υγεία.

Στην Κέρκυρα, ένα νησί που φημίζεται για τις ξεχωριστές της παραδόσεις και για τους ανθρώπους της που παραμένουν πιστοί σε αυτές, το Μαγιόξυλο έχει την τιμητική του. Οι κάτοικοι περιφέρουν έναν κορμό κυπαρισσιού, σκεπασμένο με κίτρινες μαργαρίτες που γύρω του έχει ένα στεφάνι με χλωρά κλαδιά. Με το μαγιόξυλο αυτό, οι νέοι εργάτες ντυμένοι με κάτασπρα παντελόνια και πουκάμισα και κόκκινα μαντήλια στο λαιμό βγαίνουν στους δρόμους, τραγουδώντας το Μάη.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας το πήδημα στη φωτιά είναι μία απαραίτητη τελετουργική διαδικασία που θα αποτρέψει τις αρρώστιες εξασφαλίζοντας την καλή υγεία. Νέοι και γυναίκες μεγάλης ηλικίας μαζεύονται την παραμονή της Πρωτομαγιάς, μόλις δύσει ο ήλιος και ανάβουν φωτιές με ξερά κλαδιά που έχουν συγκεντρώσει αρκετές μέρες πριν.

Όσο η φωτιά είναι αναμμένη οι γυναίκες χορεύουν κυκλικούς χορούς γύρω από τη φωτιά και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια για την Πρωτομαγιά. Τα νέα παιδιά, αφού βρέξουν τα μαλλιά και τα ρούχα τους, πηδούν πάνω από τις φωτιές σαν μία συμβολική πράξη που αποσκοπεί στο να διώξει τον χειμώνα και την αρρώστια. Στην συνέχεια όλοι παίρνουν έναν δαυλό από φωτιά και την πηγαίνουν στο σπίτι τους για να φύγουν όλα τα κακά.

Ένα πολύ θεατρικό έθιμο είναι η Ανάσταση του Μαγιόπουλου, που το συναντάμε σε περιοχές όπως ο Βόλος, το Ζαγόρι Ηπείρου, ο Καστανιάς Στυμφαλίας κ.α. Ανά περιοχές μπορεί να το ακούσετε ως Φουσκοδένδρι ή Ζαφείρη. Ένας έφηβος παριστάνει στους αγρούς τον πεθαμένο Διόνυσο. Οι κόρες του χωριού του τραγουδούν τον “Κορμό” ένα θρηνητικό τραγούδι με σκοπό να τον αναστήσουν και μαζί με αυτόν και ολόκληρη τη φύση.

[ΠΗΓΗ: https://www.daddy-cool.gr/, 30/4/2025]

ΔΗΜΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Κ.Α.Π.Η. ΑΡΝΑΙΑΣ

” Κ Α Λ Η Α Ν Α Σ Τ Α Σ Η ” – ” Κ Α Λ Ο Π Α Σ Χ Α “

Το Αγιο Φως να Φωτίζει πάντα τις Ζωές μας και να μας Οδηγεί σε Δρόμους Αγάπης, Ειρήνης, Αλληλεγγύης!

Το Δ.Σ. του Κ.Α.Π.Η.

[ΠΗΓΗ: https://ergoxalkidikis.gr/, 30/4/2024]

Κάθε χρόνο φιλοξενούνται από 300 έως 500 άτομα σε περίοδο αιχμής

Άνοιξε τις πύλες του την Παρασκευή 26 Απριλίου το Κάμπινγκ της Ιερισσού. Είναι ένα από τα πρώτα κάμπινγκ στη Χαλκιδική που ανοίγει το 2024 κι υποδέχθηκε ήδη τους πρώτους επισκέπτες. Η πληρότητα του φέτος, από την πρώτη μέρα έναρξης, βρίσκεται στο 100%, (sold out) ενώ υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής, αποδεικνύοντας έτσι ότι βρίσκεται στην κορυφή προτιμήσεων των τουριστών. Σημειώνεται ότι κατά τη χειμερινή περίοδο, η Αξιοποίηση Τουριστικών Ακινήτων Δήμου Αριστοτέλη προχώρησε σε ριζική ανακαίνιση του πρώτου συγκροτήματος των τουαλετών του κάμπινγκ.

Συγκεκριμένα προχώρησε:

• σε αντικατάσταση του υπόγειου δικτύου υδροδότησης του συγκροτήματος, το οποίο χρονολογούνταν από το 1977
• στη βελτίωση της ροής του νερού με τοποθέτηση πιεστικού
• στην πλήρη ανακατασκευή των εγκαταστάσεων οι οποίες είχαν ανακαινιστεί το 2003.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο φιλοξενούνται από 300 έως 500 άτομα σε περίοδο αιχμής, τα οποία αποτελούν μια μικρή κοινότητα ακολουθώντας την πολιτική που εφαρμόζεται από το 2003, να μην υπάρχουν καταστήματα μέσα στο χώρο έτσι ώστε η κοινότητα των ανθρώπων που το επισκέπτονται να γίνονται μέλη της ευρύτερης περιοχής της Ιερισσού και να συνεισφέρουν στην τοπική κοινωνία κάτι το οποίο η ΑΞ.Τ.Α.Δ.Α Δ.ΑΕ προσπαθεί να διασφαλίσει στο πέρασμα του χρόνου.

Η πρόεδρος της ΑΞ.Τ.Α.Δ.Α Δ.ΑΕ, Μαρία Ελένη Ζαμάνη δήλωσε σχετικά: “Φέτος επενδύσαμε δυναμικά στο Δημοτικό Κάμπινγκ Ιερισσού αναβαθμίζοντας και βελτιώνοντας αισθητά τις υποδομές του. Με τη λήξη της τουριστικής περιόδου, καθώς ήδη δεχόμαστε τουρίστες, θα προχωρήσουμε και στην ανακαίνιση των επόμενων συγκροτημάτων με κύριο στόχο την πλήρη ανακαίνιση και αναβάθμιση του καταλύματος, ώστε να μετατραπεί σε μια τουριστική μονάδα υψηλών προδιαγραφών. Η προτίμηση των επισκεπτών και των τουριστών προς το Κάμπινγκ αποτελεί κίνητρο άλλα και μεγάλη ευθύνη για μας. Δεσμευόμαστε να υλοποιήσουμε μεγάλες και αντάξιες επενδύσεις που αξίζουν στο τόπο μας, δίνοντας προστιθέμενη αξία στο τουριστικό προϊόν του Δήμου μας”.

[ΠΗΓΗ: https://www.halkidikifocus.gr/, 30/4/2024]

Τα αυγά βάφονται την Μεγάλη Πέμπτη, η οποία θεωρείται η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, τότε που ο Χριστός προσέφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του

Το πασχαλινό έθιμο του βαψίματος των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε αρκετές χώρες της νότιας, ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης.

Στην πραγματικότητα, το βάψιμο των αυγών είναι κάτι που συνήθιζαν να κάνουν αρχαίοι πολιτισμοί σε Ελλάδα και Μεσοποταμία, ωστόσο τόσο η επιλογή του κόκκινου χρώματος όσο και το τσούγκρισμα συνδέονται άμεσα με το χριστιανισμό.

Τα αυγά βάφονται την Μεγάλη Πέμπτη, η οποία είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, όπου ο Χριστός πρόσφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του, έτοιμος να θυσιαστεί για να ελευθερώσει τον κόσμο από τα δεσμά της αμαρτίας.

Η χριστιανική παράδοση θέλει τα αυγά, σύμβολο της γονιμότητας και της έναρξης ενός νέου κύκλου ζωής, να βάφονται κόκκινα, γιατί συμβολίζουν το Αίμα του Χριστού.

Τι συμβολίζει το αυγό – Γιατί βάφονται κόκκινα

Ειδικότερα, το αυγό υιοθετήθηκε ως σύμβολο της αναγέννησης από τους πρώτους χριστιανούς για να δηλώσει την Ανάσταση του Ιησού. Μάλιστα, το βρασμένο αυγό συμβολίζει το σταυρικό θάνατο του Χριστού, ενώ το τσόφλι τον τάφο του. Με το τσούγκρισμα, «σπάμε» το κάλυμμα του σφραγισμένου τάφου για να υποδεχθούμε τον αναστημένο Ιησού.

Όσον αφορά το χρώμα, το κόκκινο έχει επιλεγεί για δύο λόγους: αφενός συνδέεται, ήδη από τα προχριστιανικά χρόνια, με την ανανέωση και την ανθοφορία της φύσης, αφετέρου ταυτίστηκε με τη σταύρωση και το αίμα του Ιησού.

Οι εκδοχές για το πώς ξεκίνησε το έθιμο

Πώς ακριβώς όμως, καταλήγουμε στην επιλογή του κόκκινου χρώματος, δεν είναι ξεκάθαρο. Οι εξηγήσεις που υπάρχουν είναι πολλές.

Σύμφωνα με μία εκδοχή η Παναγία πήρε ένα καλάθι αυγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να μην τον βασανίσουν. Όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αυγά, τότε αυτά βάφτηκαν κόκκινα.

Μια άλλη ιστορία συνδέει το κόκκινο χρώμα με τη Μαρία Μαγδαληνή. Όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ενημερώθηκε για την Ανάσταση του Χριστού, τη θεώρησε τόσο απίθανη «όσο και το να βαφτούν τα αυγά κόκκινα». Η Μαρία Μαγδαληνή τότε, χρωμάτισε μερικά αυγά κόκκινα και του τα πήγε για να του επιβεβαιώσει το γεγονός.

Σύμφωνα με το έθιμο, το πρώτο αυγό που βάφεται σε κάθε σπίτι είναι της Παναγίας και δεν πρέπει να το σπάει αλλά να φυλάγεται στο εικονοστάσι μέχρι το επόμενο Πάσχα.

Σε πολλές χώρες τα χρωματιστά αυγά, είχαν άλλον συμβολισμό. Στην Κίνα, ήδη από τον 5ο αιώνα, τα κόκκινα αυγά, μνημονεύονται για εορταστικούς σκοπούς, όπως και στην Αίγυπτο από το 10ο αιώνα. Ενώ στον Μεσαίωνα, βάφονταν αυγά, για να δοθούν ως δώρο το Πάσχα.

Πως θα βάψετε τα αυγά

Τι πρέπει να προσέξετε, για να βράσουν σωστά, να μην σπάσουν και να έχουν τέλειο χρώμα;

Ακολουθήστε απλές συμβουλές για ένα σίγουρο αποτέλεσμα:

• Μην βάψετε πολύ φρέσκα αβγά. Τα πολύ φρέσκα αυγά δεν ξεφλουδίζονται καλά, γιατί το ασπράδι είναι κολλημένο πάνω στο τσόφλι και όταν βράσουν, ξεκολλάει μαζί με αυτό. Αγοράστε αβγά λίγων ημερών και μεσαίου μεγέθους.
• Βράστε τα σε καυτό νερό αλλά σε σβηστή εστία. Έτσι, μειώνεται η πιθανότητα σπασίματος. Πριν τα βράσετε όμως αφήστε τα σε θερμοκρασία δωματίου για περίπου 3-4 ώρες.
• Στην κατσαρόλα που θα τα βράσετε στρώστε ένα πανάκι για να απορροφήσουν τους κραδασμούς και να μην σπάσουν.
• Βάλτε μια μόνο στρώση αβγά πάνω από το πανάκι και προσέξτε να μην ακουμπά το ένα αβγό το άλλο. Σκεπάστε τα με νερό βρύσης κατά 2 εκατοστά.
• Μην ξεχάσετε το ξίδι. Το ξίδι βοηθάει τα αυγά να βράσουν χωρίς να σπάσουν και να κάτσει καλύτερα η βαφή στην επιφάνεια του αυγού.
• Προτιμήστε βαφές για ζεστό νερό καθώς δίνουν πιο έντονο χρώμα. Μία εναλλακτική είναι τα χρώματα ζαχαροπλαστικής ή λαχανικά και μπαχαρικά όπως παντζάρια, κρεμμύδια.

[ΠΗΓΗ: https://www.in.gr/]