ΜΕΛΕΤΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ & ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Εδώ, στα μεταλλεία της Κασσάνδρας εργάστηκε ο θρυλικός Αλέξης Ζορμπάς, ο ήρωας του Νίκου Καζαντζάκη, εδώ ερωτεύτηκε ο αγαπημένος ποιητής των ναυτικών Νίκος Καββαδίας και εδώ παρατηρείται και σήμερα μια σχέση των ανθρώπων με τη γη σχεδόν ερωτική. Πολλές φορές αυτοκαταστροφική…
Καββαδιας
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατώνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά μας τρέφει, τρέφεται από μας και μας σκοτώνει». Fata Morgana, Ν. Καββαδία
Το μετάλλευμα φεύγει από το Στρατώνι με καράβι. Σε ένα τέτοιο βαπόρι ασυρματιστής ήταν ο Νίκος Καββαδίας, ο αγαπημένος ποιητής των ναυτικών. Θα έκανε τη γραμμή αυτή και θα έπιανε τον κάβο του Στρατωνίου, όπως το λέει και ο ίδιος στο ποίημα του «Fata Morgana». Χρόνια αργότερα διαδόθηκε ότι το ποίημα αυτό το γράψε για μια Ελένη από το χωριό, που έμοιαζε με Τσιγγάνα. Θλιβερό ήταν και το γεγονός ότι κάποια βαπόρια έφυγαν και δεν ξαναγύρισαν. Τουλάχιστον τρία ναυάγησαν…
Ζορμπας
Στο τέλος του περασμένου αιώνα στην περιοχή του Μάντεμ Λάκκου εργάστηκε και ο περίφημος Αλέξης Ζορμπάς. Στο Παλαιοχώρι έζησε τα πιο κρίσιμα χρόνια της ζωής του. Εκεί διέμεινε σε ένα φίλο του και εργάστηκε ως μεταλλωρύχος στη γαλλική εταιρεία εκμετάλλευσης μεταλλείων στο Ίσβορο.
Γνωρίστηκε με τον αρχιεργάτη του μεταλλείου, τον Γιάννη Καλκούνη, του οποίου «έκλεψε» την κόρη του Ελένη και την παντρεύτηκε στο Παλαιοχώρι. Έκανε μαζί της οκτώ παιδιά, από τα οποία αγαπούσε ιδιαίτερα το πρώτο, την Ανδρονίκη, αλλά οι πόλεμοι και ο θάνατος της γυναίκας του Ελένης έφεραν δυστυχία στην οικογένεια και πικραμένος έφυγε αναζητώντας καλύτερη μοίρα.
–Σ’ ένα μεταλλείο. Είμαι, να ξέρεις, καλός μιναδόρος• καταλαβαίνω από μέταλλα, βρίσκω φιλόνια, ανοίγω γαλαρίες, κατεβαίνω στα πηγάδια, δε φοβούμαι. Δούλευα καλά. Έκανα τον αρχιεργάτη, παράπονο δεν είχα• μάνα που ο διάολος έβαλε την ουρά του. Το περασμένο σαββατόβραδο ήρθα σε κέφι, και μια και δυο, βρίσκω τον ιδιοχτήτη που ‘χε έρθει εκείνη τη μέρα να μας επιθεωρήσει και τον σπάζω στο ξύλο…» Απόσπασμα από το βιβλίο Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά του Νίκου Καζαντζάκη.
ΜΕΛΕΤΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι ιστορικές πηγές απ’ όπου αντλούνται πληροφορίες για την πορεία της αρχαιοελληνικής μεταλλείας και μεταλλοτεχνίας είναι τα γραπτά κείμενα (συγγράμματα και επιγραφές), τα λείψανα της μεταλλευτικής δραστηριότητας (σκωρίες, στοές κ.λ.π.) και τα αρχαιολογικά ευρήματα (όπλα, εργαλεία, κοσμήματα, έπιπλα κ.λ.π.).
Τις πρώτες πληροφορίες για τη μεταλλεία μας τις δίδουν οι δύο μεγάλοι ποιητές, Όμηρος και Ησίοδος. Και οι δύο έζησαν στην ανατολή της αρχαιοελληνικής περιόδου (τον 9ο αιώνα π.Χ. ο Όμηρος, τον 8ο αιώνα π.Χ. ο Ησίοδος) και τα έργα τους περιέχουν πολλά στοιχεία που φωτίζουν τη δραστηριότητα γύρω από τα μέταλλα και των προηγούμενων...
Περισότερα:
ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Η μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή των Μεταλλείων Κασσάνδρας άρχισε κατά την κλασσική αρχαιότητα και συνεχίστηκε μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους. Περιήλθε σε μαρασμό μετά την κατάκτηση των πλούσιων ορυχείων χρυσού και αργύρου της Ισπανίας από τους Ρωμαίους. Η εκμετάλλευση επαναδραστηριοποιήθηκε κατά τη βυζαντινή εποχή ενώ στην αρχή της Τουρκοκρατίας άρχισε νέα περίοδος ακμής.
Με εναλλασσόμενες περιόδους ακμής και κρίσης, η δραστηριότητα ξανάρχισε τα τέλη του 19ου αιώνα. Από το 1927 η ΑΕΕΧΠ&Λ ανέλαβε τη λειτουργία των μεταλλείων, στην αρχή για παραγωγή σιδηροπυρίτη και από το 1953, μετά την κατασκευή του εργοστασίου εμπλουτισμού...
ΜΕΛΕΤΕΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Ο ΤΟΠΟΣ
Τον 4ο π.Χ. αιώνα τα Στάγειρα ήταν μια μικρή πόλη της Χαλκιδικής, η οποία υπαγόταν στη δικαιοδοσία του βασιλιά της Μακεδονίας. Εκεί γεννήθηκε το 384 π.Χ. ο Αριστοτέλης, που έμελλε να γίνει ένας από τους πλέον σημαντικούς Έλληνες φιλοσόφους της αρχαιότητας.
Τα αρχαία Στάγειρα βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τη σημερινή Ολυμπιάδα, προς τα νοτιοανατολικά, στη θέση με το τοπωνύμιο «Λιοτόπι».
Η περιοχή της Χαλκιδικής γύρω από τις Καρυές, στο τρίτο πόδι, είναι στην κυριολεξία η Πύλη για το Άγιον Όρος.